Rezonans magnetyczny - opis badania

Diagnostyka obrazowa jest wykorzystywana w wielu dziedzinach medycyny. Jej rola jest nieoceniona zwłaszcza w ortopedii i traumatologii. Nowoczesne techniki diagnostyczne pozwalają ustalić dokładne źródło problemu oraz wykazać stopień zaawansowania ewentualnych zmian powstałych w obrębie narządu ruchu. Dzięki zastosowaniu takich metod możliwe jest szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenia. Wśród najczęściej stosowanych badań diagnostycznych wymienia się rentgen, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny.

Na czym polega rezonans magnetyczny?

Rezonans magnetyczny jest jedną z najpowszechniej stosowanych technik diagnostyki obrazowej. Pozwala w sposób nieinwazyjny zbadać określone struktury i narządy ciała ludzkiego. Wynikiem badania jest obraz przedstawiający przekrój badanych organów we wszystkich płaszczyznach. Ponieważ rezonans przeprowadzany jest z wykorzystaniem silnego pola magnetycznego, odwzorowanie tkanek jest bardzo dokładne i szczegółowe. Badanie polega na wysłaniu przez aparat do narządów pacjenta fal radiowych oddziałujących z protonami wodoru znajdującymi się w każdej komórce naszego ciała. Jednocześnie zachodzi zjawisko fizyczne polegające na namagnesowaniu, a następnie zmianie parametrów magnetyzacji wskutek działania impulsów elektromagnetycznych. W tym momencie protony same zaczynają wysyłać fale radiowe, które są rejestrowane przez urządzenie medyczne. Dane są przetwarzane komputerowo, a następnie wyświetlane na monitorze w formie obrazu. Aby przekazywane informacje były czytelne, w polu elektromagnetycznym aparatu nie mogą pojawiać się w tym czasie żadne zakłócenia. Z tego powodu jest on umieszczony w tzw. klatce Faradaya.

Rezonans głowy

W trakcie diagnozowania pacjenta, u którego na skutek wypadku doszło do urazu głowy, bardzo pomocne jest wykonanie rezonansu magnetycznego. Takie badanie przeprowadza się także wtedy, gdy lekarzom nie udało się ustalić żadnej innej przyczyny bólu głowy. Aby uzyskany obraz był jeszcze dokładniejszy, pacjentowi może zostać podany kontrast – specjalna substancja chemiczna uwydatniająca szczegóły budowy tkanek. Najważniejszym przeciwwskazaniem do wykonania rezonansu głowy jest posiadanie przez pacjenta w ciele jakiegokolwiek elementu metalowego (np. elektrostymulatora serca, pompy insulinowej czy neurostymulatorów). Silne pole elektromagnetyczne mogłoby spowodować przesunięcie przedmiotu w inny obszar ciała oraz poparzenie okolicznych tkanek w wyniku nagrzania metalu. Przed rozpoczęciem rezonansu głowy pacjent zostaje poproszony o położenie się na stole. Następnie stół zostaje powoli wsunięty do specjalnego tunelu. Badanie nie jest bolesne i trwa zwykle od 10 do 30 minut. Jeśli jednak mamy problemy z klaustrofobią, należy o tym wcześniej powiadomić diagnostę.

Rezonans kolana

Rezonans magnetyczny kości i stawów jest częstym zabiegiem wykonywanym w klinikach ortopedycznych. Zaleca się go m.in. w celu sprawdzenia, czy wyleczone miejsce urazu zrasta się prawidłowo i czy nie powstają w jego obrębie istotne zmiany patologiczne. Ponieważ lekarz nie jest w stanie stwierdzić tego wyłącznie na podstawie oceny wzrokowej, często zleca właśnie wykonanie badania obrazowego. Rezonans kolana przeprowadza się również przy podejrzeniach złamań kości lub uszkodzeń stawów. RM wykonywany jest wreszcie do oceny rozległości zmian w strukturze kości w przebiegu nowotworów. Jeśli do badania ma zostać użyty kontrast, należy w tym dniu powstrzymać się od jedzenia i picia. Na rezonans kolana najlepiej przyjść na czczo.